Ook in Echtenerbrug was de wind wederom niet heel sterk, twee tot drie. Onze start was wederom aardig te noemen.Dat de start wel hectisch was bleek wel toen de indringboei die een veilige afstand tussen het startschip en de start moet waarborgen werd overvaren door een skûtsje. Wij zaten er gelijk goed bij en bij de bovenste ton zaten we zoals vaak rond de tiende plaats. We zaten goed met de top van de middenmoot mee en plaatsjes wisselden zich bij een hectische voordewindse rak af. Bij de gate was het nog houden en keren om aanvaringen te voorkomen. Gelukkig kwamen we er goed voor weg en voeren we naar de bovenste ton waarbij we geen afstand verloren en dicht achter de voor ons liggende schepen bleven.

In de laatste ronde liepen zij een beetje uit. Toen we de finish naderden zagen drie skûtsjes duelleren bij de finishlijn, waarbij ze nog weinig snelheid hadden. Hieronder ook onze concurrent De Tiid sil’t Leare. Terwijl wij met aanzienlijke snelheid naar hun toe voeren bleek daar ook nog de grote achterblijver Koos van Drunen te varen waar wij recht op af voeren. Deze stuurde zijn schip tijdig achter ons waardoor verlies beperkt bleef. We raasden door en bij de finishlijn klonken nu diverse schoten achter elkaar. De Tiid, ook wel het klokje genoemd, hadden we te pakken. Achteraf bleek dat we nog een skûtsje hadden ingehaald en dat we uiteindelijk op een fantastische zevende plaats eindigden. Een prachtige prestatie welke zeker gevierd is. Voor Christian, onze gastheer was het zijn debuut in een IFKS-wedstrijd. Na diverse drukke dagen voor hem, had hij nu een rustdag aangezien het volgschip het Tjeukemeer niet op kon. We hebben daarom dit beloond met een kans op ook eens de wedstrijd van de andere kant te kunnen bekijken. Als zwaardenman was hij getuige van dit prachtige resultaat.

In het klassement staan we inmiddels nog steeds elfde met een goed uitzicht op een hogere klassering aangezien wij twee schepen voor ons moeten dulden met slechts één punt meer dan ons.